یک روز به یاد ماندنی

اوایل مهرماه بود که دوست عزیز وبلاگی فریده جون و پرهام گلی به مازندران اومده بودن و خیلی دوست داشتیم هم دیگه رو ببینیم ما چند روز قبل خارج از نور بودیم ولی تونستیم در یه موعد مقرر قرار بزاریم و هم دیگه رو ببینیم..خیلی لحظه خوبی بود دیدن فریده عزیزم و پرهام جون البته دوستی من و فریده جون خیلی بیشتر از وبلاگ بود وای تا حالا همدیگه رو ندیده بودیم..پرهام و لیانا حسابی با هم دوست شده بودن و کافه ایران کتان رو سرشون گزاشتن, فریده جون هم سریع به همسرشون تماس گرفتن که دیگه بچه ها از کنترل خارج شدن و همسرشون زحمت کشیدن و دنبال ما اومدن.

بعد از کافه لب ساحل رفتیم و تا غروب اونجا بودیم و لیانا و پرهام هم حسابی شن بازی کردن من و فریده جون هم گپ زدیم ..واقعا لذت بخش بود برام و یکی از بهترین روزهای زندگیم بود دیدن فریده گل که چقدر دوستداشتنی و عزیز بودن مهربون و صبور ..خانواده دوستداشتنی که از همون لحظه دیدار مهربونی و شخصیت ازشون میبارید..پرهام گلی که نگووووو واقعا الکی نبود که ندیده عاشقش بودم

موقع رفتن هم زحمت رسوندن مارا کشیدن متاسفانه نشد اونجور که دلم میخواد ازشون پذیرایی کنم انشاالله در فرصت دیگه بیشتر پیش هم باشیم.موقع خداحافظی هرچی اصرار کردم تایاسر از سر کار بیاد  و در خدمتشون باشیم فریده جون و همسرشون تشریف نیوردن خونه و اینکه لیانا و پرهام از هم جدا نمیشدن..فریده جون و پرهام تقریبا پنج دقیقه اومدن تو اتاق لیانا چندتا عکس یادگاری گرفتیم ودر حالیکه لیانا گوله گوله اشک میریخت خداحافظی کردیم

فریده جان خیلی عزیزی فکر نمیکردم تا این اندازه دوستداشتنی و مهربون باشی در کنارت یک آرامش عجیب و غریبی داشتم.تا چند روز من در حال و هوای این دیدار بودم و همش به همون چندساعت باهم بودن فکر میمردم و لبخند به لبام مینشست

کل عکسهای این دوتا وروجک با ادا و اشکال مختلف