مهمونهای عزیزمون

بلاخره 31 خرداد خاله مینا و مامان جون و بابا جون اومدن شمال پیش ما..لیانا از بدو ورودش حس مادرانه ایی به کارن پیدا کرده بود که بیا و ببین..دخترم بر خلاف تصورمون خیلی نسب به کارنی مهربون بود کارن براش نی نی بود و خودشو خیلی بزرگ احساس میکرد گوگولیه مامان..تمام اسباب بازیاشو به کارنی میداد شیشه شیر دهنش میزاشت پتو روش مینداخت خلاصه خیلی کمک حال خاله مینا تو بچه داری بود البته گاهی هم یه کارایی میکرد مثلا کارن داشت برا خودش کیف میکرد پستونک میخورد لیانا به سرعت پستونک کارنو کش میرفت و خودش مشغول به خوردنش میشد دیگه پدر جون همیشه پستونک لیانا که هیچ موقع استفاده نکردو آماده داشت که اگه لیانا قصد سرقت پستونک کارنو داشته باشه به لیانا بده.خیلی خوش گذشت با وجود دوتا وروجک هرچند خیلی کوتاه بود..بابای کارن ار داشت به خاطر این خیلی کوتاه بود سفرشون..روز اول با خاله مینا و باباها فسقلیارو دریا بردیم کارن عاشق شن بازی لیانا عاشق اب بازی کلی هم من و خواهری خندیدیم از دست این وروجکا و کاراشون دوم تیر ماه هم که جنگل رفتیم به صرف کباب خوشمزه کوبیده و جوجه دستپخت مامان مهین مهربون

همون دیم خبر رسید که نی نی عمه مریم سارینا کوچولو به سلامتی دنیا اومده و ما بسی خرسند شدیم از این خبر خوب.

روز سوم تیر ماه هم که همگی راه افتادیم سمت جنگلهای ارتفاعات البرز که از همون اول راه این دوتا وروجک مثل آ|یر جیغ شیدن تا به مقصد رسیدیم .میخواستن پیاده بشن راه برن البته کارن جیغ میزد لیانای مهربون مامان هم از ناراحتی کارنی جیغ میزد..(خاله مینا پسرت دختر منو جیغ جیغوکرد) خلاصه اینکه رسیدیم به ارتفاعات در حالیکه سر و کله هممون از جیغ این دوتا وروجک باد کرده بود..اینقدر هوا سرد بود که نیم ساعت بیشتر دووم نیوردیم و فرار بر قرار ترجیح دادیم

خلاصه خیلی خوب بود در کنار مادر جون و پدر جون و خاله مینا اینا روحیه من خیلی عوض شد..چهارشنبه هم رفتن و ما دوباره تنها شدیم..بعد از ظهرش هم رفتیم دوباره به نی نی عمه مریم سرزدیم

یک تیرماه

دوم تیرماه پارک جنگلی

اینجا رفته بودیم پارک جنگلی هر ماشینی رد میشد باهاش دعوا میکرد